ŚWIĘTO ŚWIĘTEGO STANISŁAWA KOSTKI
PIERWSZE CZYTANIE (Mdr 4, 7-15)
Sprawiedliwy, choćby umarł przedwcześnie, znajdzie odpoczynek. Starość jest czcigodna nie przez długowieczność i liczbą lat się jej nie mierzy; sędziwością u ludzi jest mądrość, a miarą starości – życie nieskalane. Ponieważ spodobał się Bogu, został umiłowany, a żyjąc wśród grzeszników, został przeniesiony. Zabrany został, by złość nie odmieniła jego myśli albo ułuda nie uwiodła duszy, bo urok marności przesłania dobro, a burza namiętności mąci prawy umysł. Wcześnie osiągnąwszy doskonałość, przeżył czasów wiele. Dusza jego podobała się Bogu, dlatego pośpiesznie uszła spośród nieprawości. A ludzie patrzyli i nie pojmowali ani sobie tego nie wzięli do serca, że łaska i miłosierdzie nad Jego wybranymi, i o świętych Jego staranie.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 148, 1b-2. 11-12.
13-14c)
Refren: Niech imię Pana wszyscy
wychwalają.
Chwalcie
Pana z niebios,
chwalcie Go
na wysokościach.
Chwalcie Go,
wszyscy Jego aniołowie,
chwalcie Go,
wszystkie Jego zastępy.
Refren: Niech imię Pana wszyscy
wychwalają.
Królowie
ziemscy i wszystkie narody,
władcy i
wszyscy sędziowie tej ziemi,
młodzieńcy i
dziewczęta,
starcy i
dzieci.
Refren: Niech imię Pana wszyscy
wychwalają.
Niech imię
Pana wychwalają, bo tylko Jego imię jest wzniosłe.
Majestat
Jego ponad ziemią i niebem.
On pomnaża
potęgę swego ludu. Oto pieśń pochwalna wszystkich Jego świętych,
synów Izraela,
ludu, który jest Mu bliski.
Refren: Niech imię Pana wszyscy
wychwalają.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 5, 8)
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Błogosławieni
czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (Łk 2, 41-52)
Rodzice
Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście,
udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych
uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego
Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi i szukali Go
między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem,
szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział
między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś,
którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na
ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam
to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». Lecz On im
odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być
w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im
powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A
Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Jezus zaś czynił
postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz