PIERWSZE CZYTANIE (Kol 1, 9-14)
Bracia: Od dnia, w którym usłyszeliśmy o was, nie przestajemy za was się modlić i prosić Boga, abyście – przez całą mądrość i duchowe zrozumienie – doszli do pełnego poznania Jego woli, by już postępować w sposób godny Pana, ku pełnemu Jego upodobaniu, wydając owoce wszelkich dobrych czynów i wzrastając przez głębsze poznanie Boga. Niech potęga Jego chwały w pełni umacnia was we wszelkiej cierpliwości i stałości. Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On to uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie – odpuszczenie grzechów.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 98 (97),
2-3b. 3c-4. 5-6)
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe
zbawienie.
Pan okazał
swoje zbawienie,
na oczach
pogan objawił swą sprawiedliwość.
Wspomniał na
dobroć i na wierność swoją
dla domu
Izraela.
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe
zbawienie.
Ujrzały
wszystkie krańce ziemi
zbawienie
Boga naszego.
Wołaj z
radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie
się, weselcie i grajcie.
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe
zbawienie.
Śpiewajcie
Panu przy wtórze cytry,
przy wtórze
cytry i przy dźwięku harfy.
Przy trąbach
i przy głosie rogu,
na oczach
Pana, Króla, się radujcie.
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe
zbawienie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 4, 19)
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Pójdźcie za
Mną, a uczynię was rybakami ludzi.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (Łk 5, 1-11)
Pewnego razu
– gdy tłum cisnął się do Jezusa, aby słuchać słowa Bożego, a On stał nad
jeziorem Genezaret – zobaczył dwie łodzie stojące przy brzegu; rybacy zaś
wyszli z nich i płukali sieci. Wszedłszy do jednej łodzi, która należała do
Szymona, poprosił go, żeby nieco odbił od brzegu. Potem usiadł i z łodzi
nauczał tłumy. Gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: «Wypłyń na głębię i
zarzućcie sieci na połów!» A Szymon odpowiedział: «Mistrzu, całą noc
pracowaliśmy i nic nie ułowiliśmy. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci». Skoro to
uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać.
Skinęli więc na współtowarzyszy w drugiej łodzi, żeby im przyszli z pomocą. Ci
podpłynęli; i napełnili obie łodzie, tak że się prawie zanurzały. Widząc to,
Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: «Wyjdź ode mnie, Panie, bo
jestem człowiekiem grzesznym». I jego bowiem, i wszystkich jego towarzyszy w
zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali; jak również Jakuba i Jana, synów
Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona. A Jezus rzekł do Szymona: «Nie bój
się, odtąd ludzi będziesz łowił». I wciągnąwszy łodzie na ląd, zostawili
wszystko i poszli za Nim.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz