PIERWSZE CZYTANIE (Syr 27, 30 – 28, 7)
Złość i gniew są obrzydliwościami, których trzyma się grzesznik. Tego, kto się mści, spotka pomsta od Pana, On grzechy jego dokładnie zachowa w pamięci. Odpuść przewinę bliźniemu, a wówczas, gdy błagać będziesz, zostaną ci odpuszczone grzechy. Gdy człowiek żywi złość przeciw drugiemu, jakże u Pana szukać będzie uzdrowienia? Nie ma on miłosierdzia nad człowiekiem do siebie podobnym, jakże błagać będzie o odpuszczenie swoich własnych grzechów? Sam, będąc ciałem, trwa w nienawiści, któż więc zyska dla niego odpuszczenie grzechów? Pamiętaj o rzeczach ostatecznych i przestań nienawidzić – o rozkładzie ciała, o śmierci, i trzymaj się przykazań! Pamiętaj o przykazaniach i nie miej w nienawiści bliźniego – o przymierzu Najwyższego, i daruj obrazę!
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 103 (102),
1b-2. 3-4. 9-10. 11-12)
Refren: Pan jest łaskawy, pełen
miłosierdzia.
Błogosław,
duszo moja, Pana,
i wszystko,
co jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław,
duszo moja, Pana
i nie
zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.
Refren: Pan jest łaskawy, pełen
miłosierdzia.
On odpuszcza
wszystkie Twoje winy
i leczy
wszystkie choroby.
On twoje
życie ratuje od zguby,
obdarza cię
łaską i zmiłowanie
Refren: Pan jest łaskawy, pełen
miłosierdzia.
Nie
zapamiętuje się w sporze,
nie płonie
gniewem na wieki.
Nie
postępuje z nami według naszych grzechów
ani według
win naszych nam nie odpłaca.
Refren: Pan jest łaskawy, pełen
miłosierdzia.
Bo jak wysoko
niebo wznosi się nad ziemią,
tak wielka
jest łaska Pana dla Jego czcicieli.
Jak odległy
jest wschód od zachodu,
tak daleko
odsuwa od nas nasze winy.
Refren: Pan jest łaskawy, pełen
miłosierdzia
DRUGIE CZYTANIE (Rz 14, 7-9)
Bracia: Nikt
z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy,
żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc, i w
śmierci należymy do Pana. Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by
zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 13, 34)
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Daję wam
przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (Mt 18, 21-35)
Piotr
podszedł do Jezusa i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat
zawini względem mnie? Czy aż siedem razy?» Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że
aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Dlatego podobne jest
królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy
zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć
tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go
razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby dług w ten sposób odzyskać. Wtedy
sługa padł mu do stóp i prosił go: „Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci
oddam”. Pan ulitował się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Lecz gdy
sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto
denarów. Chwycił go i za[1]czął dusić, mówiąc: „Oddaj,
coś winien!” Jego współsługa padł przed nim i prosił go: „Okaż mi cierpliwość,
a oddam tobie”. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia,
dopóki nie odda długu. Współsłudzy jego, widząc, co się działo, bardzo się
zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan
jego, wezwawszy go, rzekł mu: „Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług,
ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad
swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?” I uniósłszy się gniewem, pan
jego kazał wydać go katom, dopóki mu nie odda całego długu. Podobnie uczyni wam
Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz