PIERWSZE CZYTANIE (1 Mch 2, 15-29)
Do miasta Modin przybyli królewscy wysłańcy, którzy zmuszali do odstępstwa przez uczestnictwo w składaniu ofiary. Wielu spomiędzy Izraelitów przyszło do nich. A Matatiasz i jego synowie zebrali się razem. Wtedy królewscy wysłańcy zwrócili się do Matatiasza ze słowami: «Ty jesteś zwierzchnikiem, sławnym i wielkim w tym mieście, a podtrzymują cię synowie i krewni. Teraz więc ty pierwszy przystąp i wykonaj zarządzenie króla, tak jak wykonały wszystkie narody, mieszkańcy Judy i ci, którzy pozostali w Jeruzalem, a ty i twoi synowie będziecie należeli do królewskich przyjaciół, ty i synowie twoi będziecie zaszczyceni darami w srebrze i złocie oraz innymi podarunkami». Na to jednak Matatiasz odpowiedział donośnym głosem: «Jeżeli nawet wszystkie narody, które należą do państwa podległego królowi, słuchają go, odstąpiwszy od kultu swych ojców, i zgodziły się na jego nakazy, to jednak ja, moi synowie i moi krewni będziemy postępowali zgodnie z przymierzem, które zawarli nasi ojcowie. Niech nas Bóg broni od przekroczenia Prawa i jego nakazów! Słów króla nie będziemy słuchali i od kultu naszego nie odstąpimy ani w prawo, ani w lewo». Zaledwie skończył mówić te słowa, pewien Żyd przystąpił na oczach wszystkich do ołtarza w Modin, ażeby złożyć ofiarę, zgodnie z zarządzeniem króla. Gdy zobaczył to Matatiasz, zapłonął gorliwością i zadrżały mu nerki, i zawrzał gniewem, który był słuszny. Pobiegł więc i zabił tamtego obok ołtarza. Przy tej sposobności zabił także urzędnika królewskiego, który zmuszał do składania ofiar, ołtarz zaś rozwalił. Zapałał gorliwością o Prawo, jak to uczynił Pinchas z Zambrim, synem Salu. Wtedy też Matatiasz zaczął w mieście wołać donośnym głosem: «Niech idzie za mną każdy, kto płonie gorliwością o Prawo i obstaje za przymierzem». Potem zaś on sam i jego synowie uciekli w góry, pozostawiając w mieście wszystko, co posiadali. Wtedy wielu spośród ludzi, którzy szukali tego, co sprawiedliwe i słuszne, udało się na pustynię, aby tam przebywać.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 50 (49),
1b-2. 5-6. 14-15)
Refren: Temu, kto prawy, ukażę
zbawienie.
Przemówił
Pan, Bóg nad bogami,
i wezwał
ziemię od wschodu do zachodu słońca.
Bóg
zajaśniał z Syjonu,
korony
piękności.
Refren: Temu, kto prawy, ukażę
zbawienie.
«Zgromadźcie
Mi moich umiłowanych,
którzy przez
ofiarę zawarli ze Mną przymierze».
Niebiosa zwiastują
Bożą sprawiedliwość,
albowiem sam
Bóg jest sędzią.
Refren: Temu, kto prawy, ukażę
zbawienie.
«Składaj
Bogu dziękczynną ofiarę,
spełnij
swoje śluby wobec Najwyższego.
I wzywaj
Mnie w dniu utrapienia,
wyzwolę
ciebie, a ty Mnie uwielbisz».
Refren: Temu, kto prawy, ukażę
zbawienie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ps 95
(94), 8a. 7d)
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Nie
zatwardzajcie dzisiaj serc waszych, lecz słuchajcie głosu Pańskiego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (Łk 19, 41-44)
Gdy Jezus
był już blisko Jerozolimy, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: «O gdybyś
i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte
przed twoimi oczami. Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą
cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci
z tobą, a nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało
czasu twojego nawiedzenia».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz