4 listopada 2023

WSPOMNIENIE ŚW. KAROLA BOROMEUSZA

PIERWSZE CZYTANIE (Rz 11, 1-2a. 11-12. 25-29)

Bracia: Czyż Bóg odrzucił lud swój? Żadną miarą! I ja przecież jestem Izraelitą, potomkiem Abrahama, z pokolenia Beniamina. Nie odrzucił Bóg swego ludu, który wybrał przed wiekami. Pytam jednak: Czy aż tak się potknęli, że całkiem upadli? Żadną miarą! Ale przez ich upadek zbawienie przypadło w udziale poganom, by ich pobudzić do współzawodnictwa. Jeżeli zaś ich upadek przyniósł bogactwo światu, a ich mała liczba – wzbogacenie poganom, to o ileż więcej przyniesie ich zebranie się w całości! Nie chcę jednak, bracia, pozostawiać was w nieświadomości co do tej tajemnicy – byście o sobie nie mieli zbyt wysokiego mniemania – że zatwardziałość dotknęła tylko część Izraela aż do czasu, gdy wejdzie do Kościoła pełnia pogan. I tak cały Izrael będzie zbawiony, jak to jest napisane: «Przyjdzie z Syjonu wybawiciel, odwróci nieprawości od Jakuba. I to będzie moje z nimi przymierze, gdy zgładzę ich grzechy». Co prawda – gdy chodzi o Ewangelię – są oni nieprzyjaciółmi ze względu na wasze dobro; gdy jednak chodzi o wybranie, są oni – ze względu na praojców – umiłowani. Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 94 (93), 12-13a. 14-15. 17-18)

Refren: Pan nie odrzuca ludu wybranego.

Błogosławiony mąż, którego Ty wychowujesz, Panie,

i pouczasz swoim prawem,

aby mu dać wytchnienie

w dniach nieszczęśliwych.

Refren: Pan nie odrzuca ludu wybranego.

Pan nie odpycha swojego ludu

i nie porzuca swojego dziedzictwa.

Sąd się zwróci ku sprawiedliwości,

pójdą za nią wszyscy ludzie prawego serca.

Refren: Pan nie odrzuca ludu wybranego.

Gdyby Pan mi nie udzielił pomocy,

szybko by moja dusza zamieszkała w krainie milczenia.

A kiedy myślę: «Moja noga się chwieje»,

wtedy mnie wspiera Twoja łaska, Panie.

Refren: Pan nie odrzuca ludu wybranego.

 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 11, 29ab)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

EWANGELIA (Łk 14, 1. 7-11)

Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. Potem opowiedział zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie pierwsze miejsca wybierali. Tak mówił do nich: «Jeśli cię ktoś zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by przypadkiem ktoś znamienitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: „Ustąp temu miejsca”, a wtedy musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce. Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. A gdy przyjdzie ten, który cię zaprosił, powie ci: „Przyjacielu, przesiądź się wyżej”. I spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony».