PIERWSZE CZYTANIE (1 Mch 4, 36-37. 52-59)
Juda i jego bracia powiedzieli: «Oto nasi wrogowie zostali starci na proch. Chodźmy oczyścić świątynię i na nowo poświęcić». Zebrało się więc całe wojsko i poszli na górę Syjon. Dwudziestego piątego dnia dziewiątego miesiąca, to jest miesiąca Kislew, sto czterdziestego ósmego roku wstali wcześnie rano i zgodnie z Prawem złożyli ofiarę na nowym ołtarzu całopalenia, który wybudowali. Dokładnie w tym samym czasie i tego samego dnia, którego poganie go zbezcześcili, został on na nowo poświęcony przy śpiewie pieśni i grze na cytrach, harfach i cymbałach. Cały lud upadł na twarz, oddał pokłon i aż pod niebo wysławiał Tego, który im poszczęścił. W osiem dni dokonali poświęcenia ołtarza, a przy tym z radością złożyli całopalenia, ofiarę biesiadną i ofiarę uwielbienia. Fasadę świątyni ozdobili wieńcami i małymi tarczami, odbudowali bramy i pomieszczenia dla kapłanów i pozakładali do nich drzwi, a wśród ludu nastała bardzo wielka radość z tego powodu, że skończyła się hańba, którą sprowadzili poganie. Juda zaś, jego bracia i całe zgromadzenie Izraela postanowili, że uroczystość poświęcenia ołtarza będą z weselem i radością obchodzili rokrocznie przez osiem dni, począwszy od dnia dwudziestego piątego miesiąca Kislew.
PSALM RESPONSORYJNY (1 Krn 29,
10b-11b. 11c-12)
Refren: Chwalimy, Panie, Twe
przesławne imię.
Bądź błogosławiony
po wszystkie wieki,
Panie, Boże
ojca naszego, Izraela,
Twoja jest
wielkość, moc i sława, majestat i chwała,
bo wszystko,
co jest na niebie i ziemi, Twoje jest, Panie.
Refren: Chwalimy, Panie, Twe przesławne
imię.
Władza
królewska należy do Ciebie, i nawet ziemski monarcha jest Twoją własnością.
Bogactwo i
chwała od Ciebie pochodzą.
Ty panujesz
nad wszystkim, w Twojej ręce spoczywa moc i siła,
Ty swoją
ręką wywyższasz i utwierdzasz wszystko.
Refren: Chwalimy, Panie, Twe
przesławne imię.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 10, 27)
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Moje owce
słuchają mego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (Łk 19, 45-48)
Jezus wszedł
do świątyni i zaczął wyrzucać sprzedających w niej. Mówił do nich: «Napisane
jest: „Mój dom będzie domem modlitwy”, a wy uczyniliście go jaskinią zbójców». I
nauczał codziennie w świątyni. Lecz arcykapłani i uczeni w Piśmie oraz
przywódcy ludu czyhali na Jego życie. Tylko nie wiedzieli, co by mogli uczynić,
cały lud bowiem słuchał Go z zapartym tchem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz