ŚWIĘTO ŚW. ANDRZEJA APOSTOŁA
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 49, 1-6)
Posłuchajcie mnie, wyspy! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: «Ty jesteś Sługą moim, Izraelu, w tobie się rozsławię». Ja zaś mówiłem: «Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego». Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą. A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. A mówił: «To zbyt mało, iż jesteś Mi Sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela! Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi».
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 19, 2-3.
4-5ab)
Refren: Po całej ziemi ich głos się
rozchodzi.
Niebiosa
głoszą chwałę Boga,
dzieło rąk
Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień
opowiada dniowi,
noc nocy
wiadomość przekazuje.
Refren: Po całej ziemi ich głos się
rozchodzi.
Nie są to
słowa ani nie jest to mowa,
których by
dźwięku nie usłyszano.
Ich głos się
rozchodzi po całej ziemi,
ich słowa aż
po krańce świata.
Refren: Po całej ziemi ich głos się
rozchodzi.
DRUGIE CZYTANIE (Rz 10, 9-18)
Jeżeli
ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg
Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara
prowadzi do sprawiedliwości, a wyznawanie jej ustami – do zbawienia. Wszak mówi
Pismo: «Żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony». Nie ma już różnicy
między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe
bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. Albowiem «każdy, kto wezwie imienia
Pańskiego, będzie zbawiony». Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie
uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli
usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali
posłani? Jak to jest napisane: «Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą
nowinę!». Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: «Panie,
któż uwierzył temu, co od nas posłyszał?». Przeto wiara rodzi się z tego, co
się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa. Pytam więc: Czy może
nie słyszeli? Ależ tak: «Po całej ziemi rozszedł się ich głos, aż na krańce
świata ich słowa».
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 4,19)
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja
Pójdźcie za
Mną, a uczynię was rybakami ludzi.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (Mt 4, 18-22)
Przechodząc
obok Jeziora Galilejskiego, Jezus ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem,
i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I
rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi». Oni
natychmiast, zostawiwszy sieci, poszli za Nim. A idąc stamtąd dalej, ujrzał
innych dwóch braci: Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem
swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast
zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz