PIERWSZE CZYTANIE (Am 7, 12-15)
Amazjasz, kapłan w Betel, rzekł do Amosa: «„Widzący”, idź sobie, uciekaj do ziemi Judy! I tam jedz chleb, i tam prorokuj! A w Betel więcej nie prorokuj, bo jest ono królewską świątynią i królewską budowlą». I odpowiedział Amos Amazjaszowi: «Nie jestem ja prorokiem ani nie jestem synem proroków, gdyż jestem pasterzem i tym, który nacina sykomory. Od trzody bowiem wziął mnie Pan i rzekł do mnie Pan: „Idź, prorokuj do narodu mego, izraelskiego!”»
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 85 (84), 9ab i 10.
11-12. 13-14)
Refren: Okaż swą łaskę i daj nam zbawienie.
Będę słuchał tego, co Pan Bóg mówi:
oto ogłasza pokój ludowi i swoim
wyznawcom.
Zaprawdę, bliskie jest Jego zbawienie dla
tych, którzy Mu cześć oddają,
i chwała zamieszka w naszej ziemi.
Refren: Okaż swą łaskę i daj nam zbawienie.
Łaska i wierność spotkają się z sobą,
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie,
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.
Refren: Okaż swą łaskę i daj nam zbawienie.
Pan sam szczęściem obdarzy,
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Sprawiedliwość będzie kroczyć przed
Nim,
a śladami Jego kroków zbawienie.
Refren: Okaż swą łaskę i daj nam zbawienie.
DRUGIE CZYTANIE (Ef 1, 3-14)
Niech będzie błogosławiony Bóg i
Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa; On napełnił nas wszelkim
błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich – w Chrystusie. W Nim bowiem
wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego
obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów poprzez
Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej
łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. W Nim mamy odkupienie przez Jego krew –
odpuszczenie występków, według bogactwa Jego łaski. Szczodrze ją na nas wylał w
postaci wszelkiej mądrości i zrozumienia, przez to, że nam oznajmił tajemnicę
swej woli według swego postanowienia, które przedtem w Nim powziął dla
dokonania pełni czasów, aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie jako
Głowie: to, co w niebiosach, i to, co na ziemi. W Nim dostąpiliśmy udziału my
również, z góry przeznaczeni zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie
z zamysłem swej woli, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu – my, którzy już
przedtem nadzieję złożyliśmy w Chrystusie. W Nim także i wy, usłyszawszy słowo
prawdy, Dobrą Nowinę o waszym zbawieniu, w Nim również – uwierzywszy,
zostaliście naznaczeni pieczęcią, Duchem Świętym, który był obiecany. On jest
zadatkiem naszego dziedzictwa w oczekiwaniu na odkupienie, które nas uczyni
własnością Boga, ku chwale Jego majestatu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ef 1, 17-18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Niech Ojciec Pana naszego, Jezusa
Chrystusa, przeniknie nasze serca swoim światłem, abyśmy wiedzieli, czym jest
nadzieja naszego powołania.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 6, 7-13)
Jezus przywołał do siebie Dwunastu i
zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi i
przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani
torby, ani pieniędzy w trzosie. «Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie
dwóch sukien». I mówił do nich: «Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, zostańcie
tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakimś miejscu was nie przyjmą i nie będą
was słuchać, wychodząc stamtąd, strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo
dla nich». Oni więc wyszli i wzywali do nawracania się. Wyrzucali też wiele
złych duchów, a wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz