PIERWSZE CZYTANIE (Iz 26, 7-9. 12. 16-19)
Ścieżka sprawiedliwego jest prosta, Ty równasz prawą drogę sprawiedliwego. Także na ścieżce Twoich sądów, o Panie, oczekujemy Ciebie; imię Twoje i pamięć o Tobie to pragnienie naszej duszy. Dusza moja pożąda Ciebie w nocy, duch mój poszukuje Cię w mym wnętrzu, bo gdy Twe sądy jawią się na ziemi, mieszkańcy świata uczą się sprawiedliwości. Panie, użyczysz nam pokoju, bo i wszystkie nasze czyny są Twoim dziełem! Panie, w ucisku szukaliśmy Ciebie, słaliśmy modły półgłosem, kiedy Ty chłostałeś. Jak brzemienna bliska chwili rodzenia wije się, krzyczy w bólach porodu, takimi staliśmy się przed Tobą, o Panie! Poczęliśmy, wiliśmy się z bólu, jakbyśmy mieli rodzić; ducha zbawczego nie wydaliśmy ziemi i nie przybyło mieszkańców na świecie. Ożyją Twoi umarli, zmartwychwstaną ich trupy, obudzą się i krzykną z radości spoczywający w prochu, bo rosa Twoja jest rosą światłości, a ziemia wyda cienie zmarłych.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 102 (101), 13-14b.
15-16. 17-19. 20-21)
Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.
Ty, Panie, trwasz na wieki,
a imię Twoje przez wszystkie
pokolenia.
Powstań i okaż litość Syjonowi,
bo nastała pora, byś nad nim się
zmiłował.
Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.
Albowiem Twoi słudzy miłują jego
kamienie,
żalem ich przejmują jego gruzy.
Poganie będą się bali imienia Pana,
a Twej chwały wszyscy królowie ziemi.
Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.
Bo Pan odbuduje Syjon i ukaże się w
swym majestacie,
przychyli się ku modlitwie opuszczonych
i nie odrzuci ich modłów.
Należy to zapisać dla przyszłych
pokoleń,
lud, który się narodzi, niech wychwala
Pana.
Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.
Spojrzał Pan z wysokości swego
przybytku,
popatrzył z nieba na ziemię,
aby usłyszeć jęki uwięzionych,
aby skazanych na śmierć uwolnić
Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 11, 28)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni
i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 11, 28-30)
Jezus przemówił tymi słowami: «Przyjdźcie
do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.
Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego
serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje
jarzmo, a moje brzemię lekkie».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz