26 lipca 2024

WSPOMNIENIE ŚW. JOACHIMA I ANNY, RODZICÓW NMP

PIERWSZE CZYTANIE (Jr 3, 14-17)

Pan mówi: «Wróćcie, synowie wiarołomni, bo jestem Panem waszym i przyjmę was, po jednym z każdego miasta, po dwóch z każdego rodu, by zaprowadzić na Syjon. I dam wam pasterzy według mego serca, by was paśli rozsądnie i roztropnie. A gdy się rozmnożycie i wydacie liczne potomstwo na ziemi w owych dniach – mówi Pan – nikt nie będzie już mówił: Arka Przymierza Pańskiego! Nikt już nie będzie o niej myślał ani jej wspominał, ani odczuwał jej braku, ani też nie uczyni nowej. W tym to czasie Jerozolima będzie się nazywała Tronem Pana. Zgromadzą się w niej wszystkie narody w imię Pana i nie będą już postępowały według zatwardziałości swych przewrotnych serc»

PSALM RESPONSORYJNY (Jr 31, 10. 11-12b. 13)

Refren: Pan nas obroni, tak jak pasterz owce.

Słuchajcie, narody, słowa Pańskiego,

głoście je na wyspach odległych i mówcie:

«Ten, który rozproszył Izraela, znów go zgromadzi

i będzie nad nim czuwał jak pasterz nad swym stadem».

Refren: Pan nas obroni, tak jak pasterz owce.

Pan bowiem uwolni Jakuba,

wybawi go z ręki silniejszego od niego.

Przyjdą z weselem na szczyt Syjonu

i rozradują się błogosławieństwem Pana.

Refren: Pan nas obroni, tak jak pasterz owce.

Wtedy dziewica rozweseli się w tańcu

i młodzieńcy cieszyć się będą ze starcami.

Zamienię bowiem ich smutek w radość,

pocieszę ich i rozweselę po ich troskach.

Refren: Pan nas obroni, tak jak pasterz owce.

 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 8, 15)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni, którzy w sercu dobrym i szlachetnym zatrzymują słowo Boże i wydają owoc dzięki swojej wytrwałości.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

EWANGELIA (Mt 13, 18-23)

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Posłuchajcie przypowieści o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze. Posiane na grunt skalisty oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia i jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje. Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne. Posiane wreszcie na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny».