8 lipca 2024

WSPOMNIENIE ŚW. JANA Z DUKLI, PREZBITERA

PIERWSZE CZYTANIE (Oz 2, 16. 17b-18. 21-22)

Tak mówi Pan: «Zwabię oblubienicę i wyprowadzę ją na pustynię, i przemówię do jej serca. I tam odpowie Mi jak w dniu, w którym wychodziła z ziemi egipskiej. I stanie się w owym dniu – mówi Pan – że nazwie Mnie: Mąż mój, a już nie powie: Mój Baal. I poślubię cię sobie na wieki, poślubię przez sprawiedliwość i prawo, przez miłość i miłosierdzie. Poślubię cię sobie przez wierność, a poznasz Pana».

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 145 (144), 2-3. 4-5. 6-7. 8-9)

Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.

Każdego dnia będę błogosławił Ciebie

i na wieki wysławiał Twoje imię.

Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały,

a wielkość Jego niezgłębiona.

Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.

Pokolenie pokoleniu głosi Twoje dzieła

i zwiastuje Twe potężne czyny.

Głoszą wspaniałą chwałę Twego majestatu

i rozpowiadają Twoje cuda.

Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.

Mówią o potędze Twoich dzieł straszliwych

i głoszą wielkość Twoją.

Przekazują pamięć o wielkiej Twej dobroci

i cieszą się Twą sprawiedliwością.

Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.

Pan jest łagodny i miłosierny,

nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.

Pan jest dobry dla wszystkich,

a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.

Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.

 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Tm 1, 10b)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć zwyciężył, a na życie rzucił światło przez Ewangelię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

EWANGELIA (Mt 9, 18-26)

Gdy Jezus mówił do uczniów, oto przyszedł do Niego pewien zwierzchnik synagogi i oddając Mu pokłon, prosił: «Panie, moja córka dopiero co skonała, lecz przyjdź i połóż na nią rękę, a żyć będzie». Jezus wstał i wraz z uczniami poszedł za nim. Wtem jakaś kobieta, która dwanaście lat cierpiała na krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza. Mówiła bowiem sobie: «Żebym choć dotknęła Jego płaszcza, a będę zdrowa». Jezus obrócił się i widząc ją, rzekł: «Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła». I od tej chwili kobieta była zdrowa. Gdy Jezus przyszedł do domu zwierzchnika i zobaczył fletnistów oraz tłum zgiełkliwy, rzekł: «Odsuńcie się, bo dziewczynka nie umarła, tylko śpi». A oni wyśmiewali Go. Skoro jednak usunięto tłum, wszedł i ujął ją za rękę, a dziewczynka wstała. Wieść o tym rozeszła się po całej tamtejszej okolicy.