PIERWSZE CZYTANIE (1
Krl 11, 4-13)
Kiedy Salomon się zestarzał, żony zwróciły jego serce ku
cudzym bogom i wskutek tego serce jego nie pozostało tak szczere wobec Pana,
Boga jego, jak serce jego ojca, Dawida. Zaczął bowiem czcić Asztartę, boginię
Sydończyków, oraz Milkoma, ohydę Ammonitów. Salomon dopuścił się więc tego, co
jest złe w oczach Pana, i nie okazał pełnego posłuszeństwa Panu, jak Dawid,
jego ojciec. Salomon zbudował również posąg Kemoszowi, bożkowi moabskiemu, na
górze naprzeciw Jerozolimy oraz Milkomowi, ohydzie Ammonitów. Tak samo uczynił
wszystkim swoim żonom obcej narodowości, palącym kadzidła i składającym ofiary
swoim bogom.
Pan rozgniewał się więc na Salomona za to, że jego serce
odwróciło się od Pana, Boga izraelskiego. Dwukrotnie mu się ukazał i zabraniał
mu czcić cudzych bogów, ale on nie zachowywał tego, co Pan mu nakazał. Wtedy
Pan rzekł Salomonowi: «Wobec tego, że tak postąpiłeś i nie zachowałeś mego
przymierza oraz moich praw, które ci dałem, nieodwołalnie wyrwę ci królestwo i
dam twojemu słudze. Choć nie uczynię tego za twego życia ze względu na twego
ojca, Dawida, to wyrwę je z ręki twego syna. Jednak nie wyrwę całego królestwa.
Dam twojemu synowi jedno pokolenie ze względu na Dawida, mego sługę, i ze
względu na Jeruzalem, które wybrałem».
PSALM RESPONSORYJNY
(Ps 106 (105), 3-4. 35-36. 37 i 40)
Refren: Pamiętaj o
nas i przyjdź nam z pomocą.
Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań
i sprawiedliwie postępują w każdym czasie.
Pamiętaj o nas, Panie, gdyż upodobałeś sobie w Twym ludzie,
przyjdź nam z pomocą.
Refren: Pamiętaj o
nas i przyjdź nam z pomocą.
Ojcowie nasi zmieszali się z poganami
i uczyli się postępować jak oni.
Poczęli czcić ich bałwany,
które stały się dla nich pułapką.
Refren: Pamiętaj o
nas i przyjdź nam z pomocą.
Składali w ofierze swych synów
i swoje córki złym duchom.
Gniew Pana zapłonął przeciw Jego ludowi,
aż poczuł wstręt do własnego dziedzictwa.
Refren: Pamiętaj o
nas i przyjdź nam z pomocą.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Jk 1, 21bc)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
Przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które
ma moc zbawić dusze wasze.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 7,
24-30)
Jezus udał się w okolice Tyru i Sydonu. Wstąpił do pewnego
domu i chciał, żeby nikt o tym nie wiedział, nie mógł jednak pozostać w
ukryciu. Zaraz bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana
przez ducha nieczystego. Przyszła, padła Mu do nóg, a była to poganka,
Syrofenicjanka z pochodzenia, i prosiła Go, żeby złego ducha wyrzucił z jej
córki. I powiedział do niej Jezus: «Pozwól wpierw nasycić się dzieciom, bo
niedobrze jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać szczeniętom». Ona Mu odparła:
«Tak, Panie, lecz i szczenięta pod stołem jedzą okruszyny po dzieciach». On jej
rzekł: «Przez wzgląd na te słowa idź; zły duch opuścił twoją córkę». Gdy
wróciła do domu, zastała dziecko leżące na łóżku; a zły duch wyszedł.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz