PIERWSZE CZYTANIE (Jk
2, 1-9)
Bracia moi, niech wiara wasza w Pana naszego, Jezusa
Chrystusa uwielbionego, nie ma względu na osoby. Bo gdyby przyszedł na wasze
zgromadzenie człowiek przystrojony w złote pierścienie i bogatą szatę i przybył
także człowiek ubogi w zabrudzonej szacie, a wy spojrzycie na bogato
przyodzianego i powiecie: «Ty usiądź na zaszczytnym miejscu», do ubogiego zaś
powiecie: «Stań sobie tam albo usiądź u podnóżka mojego», to czy nie czynicie
różnic między sobą i nie stajecie się sędziami przewrotnymi? Posłuchajcie,
bracia moi umiłowani! Czy Bóg nie wybrał ubogich tego świata na bogatych w
wierze oraz na dziedziców królestwa przyobiecanego tym, którzy Go miłują? Wy
zaś odmówiliście ubogiemu poszanowania. Czy to nie bogaci uciskają was
bezwzględnie i nie oni ciągną was do sądów? Czy nie oni bluźnią zaszczytnemu
Imieniu, które wypowiedziano nad wami? Jeśli przeto zgodnie z Pismem
wypełniacie królewskie Prawo: «Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie
samego», dobrze czynicie. Jeżeli zaś kierujecie się względem na osobę,
popełniacie grzech, i Prawo potępi was jako przestępców.
PSALM RESPONSORYJNY
(Ps 34 (33), 2-3. 4-5. 6-7)
Refren: Biedak zawołał
i Pan go wysłuchał.
Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem,
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.
Refren: Biedak
zawołał i Pan go wysłuchał.
Wysławiajcie razem ze mną Pana,
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.
Refren: Biedak
zawołał i Pan go wysłuchał.
Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością,
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał,
i uwolnił od wszelkiego ucisku.
Refren: Biedak
zawołał i Pan go wysłuchał.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Por. J 6, 63c. 68c)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem. Ty masz słowa życia
wiecznego.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 8,
27-33)
Jezus udał się ze swoimi uczniami do wiosek pod Cezareą
Filipową. W drodze pytał uczniów: «Za kogo uważają Mnie ludzie?» Oni Mu
odpowiedzieli: «Za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za jednego z
proroków». On ich zapytał: «A wy za kogo Mnie uważacie?» Odpowiedział Mu Piotr:
«Ty jesteś Mesjasz». Wtedy surowo im przykazał, żeby nikomu o Nim nie mówili. I
zaczął ich pouczać, że Syn Człowieczy wiele musi wycierpieć, że będzie
odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; że zostanie
zabity, ale po trzech dniach zmartwychwstanie. A mówił zupełnie otwarcie te
słowa. Wtedy Piotr wziął Go na bok i zaczął Go upominać. Lecz On obrócił się i
patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: «Zejdź Mi z oczu, szatanie,
bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz