PIERWSZE CZYTANIE (Jr 7, 23-28)
Tak mówi Pan: «Dałem im przykazanie: „Słuchajcie głosu mojego, a będę wam Bogiem, wy zaś będziecie Mi narodem. Chodźcie każdą drogą, którą wam rozkażę, aby się wam dobrze wiodło”. Ale nie usłuchali ani nie chcieli słuchać i poszli za zatwardziałością swych przewrotnych serc; obrócili się plecami, a nie twarzą. Od dnia, kiedy przodkowie wasi wyszli z ziemi egipskiej, do dnia dzisiejszego posyłałem do was wszystkie moje sługi, proroków, każdego dnia, bezustannie, lecz nie usłuchali Mnie ani nie nadstawiali uszu. Uczynili twardym swój kark, stali się gorsi niż ich przodkowie. Oznajmisz im wszystkie te słowa, ale cię nie usłuchają; będziesz wołał do nich, lecz nie dadzą ci odpowiedzi. I powiesz im: „To jest naród, który nie usłuchał głosu Pana, swego Boga, i nie przyjął pouczenia. Przepadła wierność, znikła z ich ust”».
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 95, 1-2.
6-7ab. 7c-9)
Refren: Słysząc głos Pana, serc nie
zatwardzajcie.
Przyjdźcie,
radośnie śpiewajmy Panu,
wznośmy
okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia.
Stańmy przed
obliczem Jego z uwielbieniem,
z weselem
śpiewajmy Mu pieśni.
Refren: Słysząc głos Pana, serc nie
zatwardzajcie.
Przyjdźcie,
uwielbiajmy Go, padając na twarze,
klęknijmy
przed Panem, który nas stworzył.
Albowiem On
jest naszym Bogiem,
a my ludem
Jego pastwiska i owcami w Jego ręku.
Refren: Słysząc głos Pana, serc nie
zatwardzajcie.
Obyście
dzisiaj usłyszeli głos Jego:
«Niech nie
twardnieją wasze serca jak w Meriba,
jak na
pustyni w dniu Massa, gdzie Mnie kusili wasi ojcowie,
doświadczali
Mnie, choć widzieli moje dzieła».
Refren: Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Jl 2, 13bc)
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
Nawróćcie
się do Boga waszego, On bowiem jest łaskawy i miłosierny.
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
EWANGELIA (Łk 11, 14-23)
Jezus
wyrzucał złego ducha z człowieka, który był niemy. A gdy zły duch wyszedł,
niemy zaczął mówić i tłumy były zdumione. Lecz niektórzy z nich rzekli: «Mocą
Belzebuba, władcy złych duchów, wyrzuca złe duchy». Inni zaś, chcąc Go wystawić
na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba. On jednak, znając ich myśli,
rzekł do nich: «Każde królestwo wewnętrznie skłócone pustoszeje i dom na dom
się wali. Jeśli więc i Szatan z sobą jest skłócony, jakże się ostoi jego
królestwo? Mówicie bowiem, że Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy. Lecz jeśli
Ja mocą Belzebuba wyrzucam złe duchy, to czyją mocą wyrzucają je wasi synowie?
Dlatego oni będą waszymi sędziami. A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy,
to istotnie przyszło już do was królestwo Boże. Gdy mocarz uzbrojony strzeże
swego dworu, bezpieczne jest jego mienie. Lecz gdy mocniejszy od niego
nadejdzie i pokona go, zabierze całą broń jego, na której polegał, i rozda jego
łupy. Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, ten
rozprasza».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz