PIERWSZE CZYTANIE (Dn 3, 14-20. 91-92. 95)
Król
Nabuchodonozor powiedział: «Czy jest prawdą, Szadraku, Meszaku i Abed-Nego, że
nie czcicie mojego boga ani nie oddajecie pokłonu złotemu posągowi, który
wzniosłem? Czy teraz jesteście gotowi – w chwili gdy usłyszycie dźwięk rogu,
fletu, lutni, harfy, psalterium, dud i wszelkiego rodzaju instrumentów
muzycznych – upaść na twarz i oddać pokłon posągowi, który uczyniłem? Jeżeli
nie oddacie pokłonu, zostaniecie natychmiast wrzuceni do rozpalonego pieca.
Który zaś bóg mógłby was wyrwać z moich rąk?» Szadrak, Meszak i Abed-Nego
odpowiedzieli, zwracając się do króla Nabuchodonozora: «Nie musimy tobie,
królu, odpowiadać w tej sprawie. Jeżeli nasz Bóg, któremu służymy, zechce nas
wybawić z rozpalonego pieca, może nas wyratować z twej ręki, królu! Jeśli zaś
nie, wiedz, królu, że nie będziemy czcić twego boga ani oddawać pokłonu złotemu
posągowi, który wzniosłeś».
Na to wpadł Nabuchodonozor w gniew, a wyraz jego twarzy zmienił się w stosunku do Szadraka, Meszaka i Abed-Nega. Wydał rozkaz, by rozpalono piec siedem razy bardziej, niż było trzeba. Mężom zaś najsilniejszym spośród swego wojska polecił związać Szadraka, Meszaka i Abed-Nega i wrzucić ich do rozpalonego pieca. Król Nabuchodonozor popadł w zdumienie i nagle powstał. Zwrócił się do swych doradców, mówiąc: «Czyż nie wrzuciliśmy trzech związanych mężów do ognia?» Oni zaś odpowiedzieli królowi: «Oczywiście, królu». On zaś w odpowiedzi rzekł: «Lecz widzę czterech mężów rozwiązanych, przechadzających się pośród ognia, i nie dzieje się im nic złego; czwarty wyglądem przypomina anioła Bożego». Nabuchodonozor powiedział na to: «Niech będzie błogosławiony Bóg Szadraka, Meszaka i Abed-Nega, który posłał swego anioła, by uratować swoje sługi. W Nim pokładali ufność i przekroczyli nakaz królewski, oddając swe ciała, aby nie oddawać czci ani pokłonu innemu bogu poza Nim».
PSALM RESPONSORYJNY (Dn 3, 52. 53-54.
55-56)
Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty
Boże.
Błogosławiony
jesteś, Panie, Boże naszych ojców,
pełen chwały
i wywyższony na wieki.
Błogosławione
jest imię Twoje, pełne chwały i świętości,
chwalebne i
wywyższone na wieki.
Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty
Boże.
Błogosławiony
jesteś w przybytku Twojej świętej chwały,
uwielbiony i
przesławny na wieki.
Błogosławiony
jesteś na tronie swojego królestwa,
uwielbiony i
przesławny na wieki.
Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty
Boże.
Błogosławiony
jesteś Ty, co spoglądasz w otchłanie,
który
zasiadasz na Cherubach, pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławiony
jesteś na sklepieniu nieba,
pełen chwały
i wywyższony na wieki.
Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty
Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 8, 15)
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
Błogosławieni,
którzy w sercu dobrym i szlachetnym zatrzymują słowo Boże i wydają owoc dzięki
swojej wytrwałości.
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
EWANGELIA (J 8, 31-42)
Jezus
powiedział do Żydów, którzy Mu uwierzyli: «Jeżeli trwacie w nauce mojej,
jesteście prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli». Odpowiedzieli
Mu: «Jesteśmy potomstwem Abrahama i nigdy nie byliśmy poddani w niczyją
niewolę. Jakże Ty możesz mówić: „Wolni będziecie?”» Odpowiedział im Jezus:
«Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Każdy, kto popełnia grzech, jest
niewolnikiem grzechu. A niewolnik nie pozostaje w domu na zawsze, lecz Syn
pozostaje na zawsze. Jeżeli więc Syn was wyzwoli, wówczas będziecie
rzeczywiście wolni. Wiem, że jesteście potomstwem Abrahama, ale wy usiłujecie
Mnie zabić, bo nie ma w was miejsca dla mojej nauki. Co Ja widziałem u mego
Ojca, to głoszę; wy czynicie to, co usłyszeliście od waszego ojca». W
odpowiedzi rzekli do niego: «Ojcem naszym jest Abraham». Rzekł do nich Jezus:
«Gdybyście byli dziećmi Abrahama, to dokonywalibyście czynów Abrahama. Teraz
usiłujecie Mnie zabić, człowieka, który wam powiedział prawdę usłyszaną u Boga.
Tego Abraham nie czynił. Wy dokonujecie czynów ojca waszego». Rzekli do Niego:
«My nie urodziliśmy się z nierządu, jednego mamy Ojca – Boga». Rzekł do nich
Jezus: «Gdyby Bóg był waszym Ojcem, to i Mnie byście miłowali. Ja bowiem od
Boga wyszedłem i przychodzę. Nie wyszedłem sam od siebie, lecz On Mnie posłał».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz