PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 12, 1-4a)
Pan Bóg rzekł do Abrama: «Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. Będę błogosławił tym, którzy tobie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i Ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi». Abram udał się w drogę, jak mu Pan rozkazał.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 33 (32), 4-5.
18-19. 20 i 22)
Refren: Okaż swą łaskę ufającym
Tobie.
Słowo Pana
jest prawe,
a każde Jego
dzieło godne zaufania.
On miłuje
prawo i sprawiedliwość,
ziemia jest
pełna Jego łaski.
Refren: Okaż swą łaskę ufającym
Tobie.
Oczy Pana
zwrócone na bogobojnych,
na tych,
którzy oczekują Jego łaski,
aby ocalił
ich życie od śmierci
i żywił ich
w czasie głodu.
Refren: Okaż swą łaskę ufającym
Tobie.
Dusza nasza
oczekuje Pana,
On jest
naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech
nas ogarnie Twoja łaska,
według
nadziei pokładanej w Tobie.
Refren: Okaż swą łaskę ufającym
Tobie.
DRUGIE CZYTANIE (2 Tm 1, 8b-10)
Najdroższy: Weź
udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii mocą Bożą! On nas
wybawił i wezwał świętym powołaniem nie na podstawie naszych czynów, lecz
stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w
Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami. Ukazana zaś została ona teraz przez
pojawienie się naszego Zbawiciela, Chrystusa Jezusa, który zniweczył śmierć, a
na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 17, 5)
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu
wieków.
Z obłoku świetlanego
odezwał się głos Ojca: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie».
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu
wieków.
EWANGELIA (Mt 17, 1-9)
Jezus wziął
z sobą Piotra, Jakuba oraz brata jego, Jana, i zaprowadził ich na górę wysoką,
osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce,
odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto ukazali się im Mojżesz i
Eliasz, rozmawiający z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu
jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla
Mojżesza i jeden dla Eliasza». Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany
osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym
mam upodobanie, Jego słuchajcie!» Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i
bardzo się zlękli. A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie,
nie lękajcie się!» Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego
Jezusa. A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im, mówiąc: «Nie opowiadajcie
nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz