PIERWSZE CZYTANIE (Oz 14, 2-10)
Tak mówi Pan: «Wróć, Izraelu, do Pana, Boga twojego, upadłeś bowiem przez własną swą winę. Zabierzcie z sobą słowa i nawróćcie się do Pana! Mówcie do Niego: „Usuń cały grzech, a przyjmij to, co dobre, zamiast cielców dajemy Ci nasze wargi. Asyria nie może nas zbawić; nie chcemy już wsiadać na konie ani też mówić nasz boże do dzieła rąk naszych. U Ciebie bowiem znajdzie litość sierota”. Uleczę ich niewierność, szczodrze obdarzę ich miłością, bo gniew mój odwrócił się od nich. Stanę się jakby rosą dla Izraela, tak że rozkwitnie jak lilia i jak topola zapuści korzenie. Rozwiną się jego latorośle, będzie wspaniały jak drzewo oliwne, woń jego będzie jak woń Libanu. I wrócą znowu, by usiąść w mym cieniu, i zboża uprawiać będą, winnice sadzić, których sława będzie tak wielka jak wina libańskiego. Co ma jeszcze Efraim wspólnego z bożkami? Ja go wysłuchuję i Ja na niego spoglądam, Ja jestem jak cyprys zielony i Mnie zawdzięcza swój owoc. Któż jest tak mądry, aby to pojął, i tak rozumny, aby to rozważył? Bo drogi Pańskie są proste: kroczą nimi sprawiedliwi, lecz potykają się na nich grzesznicy».
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 81, 6c-8a. 8bc-9. 10-11ab. 14. 17)
Refren: Ja jestem Bogiem, słuchaj
mego głosu.
Słyszę słowa
nieznane:
«Uwolniłem
od brzemienia jego barki,
jego ręce
porzuciły kosze.
Wołałeś w
ucisku, a Ja cię ocaliłem.
Refren: Ja jestem Bogiem, słuchaj
mego głosu.
Odpowiedziałem
ci z grzmiącej chmury,
doświadczyłem
cię przy wodach Meriba.
Słuchaj, mój
ludu, chcę cię napomnieć,
obyś Mnie
posłuchał, Izraelu!
Refren: Ja jestem Bogiem, słuchaj
mego głosu.
Nie będziesz miał obcego boga,
cudzemu bogu
nie będziesz się kłaniał.
Ja jestem
Panem, Bogiem twoim,
który cię
wywiódł z ziemi egipskiej.
Refren: Ja jestem Bogiem, słuchaj
mego głosu.
Gdyby mój
lud Mnie posłuchał,
a Izrael
kroczył moimi drogami,
jego bym
karmił wyborną pszenicą
i sycił
miodem z opoki».
Refren: Ja jestem Bogiem, słuchaj
mego głosu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 4, 17)
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
Pan mówi:
Nawracajcie się, bliskie jest królestwo niebieskie.
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
EWANGELIA (Mk 12, 28b-34)
Jeden z
uczonych w Piśmie podszedł do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze
wszystkich przykazań?». Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu,
Pan, Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym
swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie
jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Nie ma innego
przykazania większego od tych». Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze,
Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego.
Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak
siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary». Jezus,
widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od
królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się Go więcej pytać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz