UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
PIERWSZE CZYTANIE (Ap 11, 19a; 12,
1-6a. 10ab)
Świątynia Boga w niebie się otwarła i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta obleczona w słońce, i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. A jest brzemienna. I woła, cierpiąc bóle i męki rodzenia. I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów – a na głowach jego siedem diademów. A ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej Dziecię. I porodziła Syna – Mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało uniesione jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca».
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 45, 7. 10-12.
14-15)
Refren: Stoi Królowa po Twojej
prawicy.
Tron Twój,
Boże, trwa na wieki,
berłem
sprawiedliwym berło Twego królestwa.
Córki
królewskie wychodzą na spotkanie z tobą,
królowa w
złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy.
Refren: Stoi Królowa po Twojej
prawicy.
Posłuchaj,
córko, spójrz i nakłoń ucha,
zapomnij o
swym ludzie, o domu swego ojca.
Król pragnie
twego piękna,
on twoim
panem, oddaj mu pokłon.
Refren: Stoi Królowa po Twojej
prawicy.
Córa królewska
wchodzi pełna chwały,
w złotogłów
odziana.
W szacie wzorzystej
do króla ją prowadzą,
za nią
przywodzą do ciebie dziewice, jej druhny.
Refren: Stoi Królowa po Twojej
prawicy.
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 15, 20-26)
Bracia: Chrystus
zmartwychwstał jako pierwociny spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez
człowieka przyszła śmierć, przez Człowieka też dokona się zmartwychwstanie. I
jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz
każdy według własnej kolejności: Chrystus jako pierwociny, potem ci, co należą
do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże
królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. Trzeba
bowiem, ażeby królował, «aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy».
Jako ostatni wróg zostanie pokonana śmierć.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Maryja
została wzięta do nieba, radują się zastępy aniołów.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (Łk 1, 39-56)
W tym czasie
Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy.
Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała
pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty
napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona
jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi
to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego
pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w
moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa
powiedziane Jej od Pana». Wtedy rzekła Maryja:
«Wielbi dusza moja Pana
i raduje się duch mój w Bogu,
Zbawicielu moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej
Służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie
będą wszystkie pokolenia,
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi
Wszechmocny,
a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na
pokolenie
nad tymi, którzy się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami
serc swoich.
Strącił władców z tronu,
a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami,
a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
Jak obiecał naszym ojcom,
Abrahamowi i jego potomstwu na
wieki».
Maryja
pozostała u Elżbiety około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz