UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY CZĘSTOCHOWSKIEJ
PIERWSZE CZYTANIE (Prz 8, 22-35)
Tak mówi Mądrość Boża: «Pan mnie zrodził jako początek swej mocy, przed dziełami swymi, od pradawna. Od wieków zostałam ustanowiona, od początku, przed pradziejami ziemi. Przed oceanem zostałam zrodzona, przed źródłami pełnymi wód; zanim góry zostały założone, przed pagórkami zostałam zrodzona. Nim glebę i pola uczynił, przed pierwszymi skibami roli. Gdy niebo umacniał, z Nim byłam, gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód; gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej Otchłani umacniał, gdy morzu ustawiał granice, by wody z brzegów nie wystąpiły; gdy ustalił fundamenty ziemi. I byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim. Igrając na okręgu ziemi, radowałam się przy synach ludzkich. Więc teraz, synowie, słuchajcie mnie, błogosławieni ci, co dróg moich strzegą. Słuchajcie przestrogi i bądźcie mądrzy, a jej nie odrzucajcie. Błogosławiony jest człowiek, który mnie słucha, który co dzień u drzwi moich czeka, czuwając u progu mej bramy. Bo kto mnie znajdzie, znajdzie życie i osiągnie upodobanie Pana».
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 48 (47), 2-3b.
9. 10-11. 13 i 14c i 15a)
Refren: Tyś wielką chlubą naszego
narodu.
Wielki jest
Pan i godzien wielkiej chwały
w mieście
Boga naszego.
Święta Jego
góra, wspaniałe wzniesienie,
radością
jest całej ziemi.
Refren: Tyś wielką chlubą naszego
narodu.
Co
słyszeliśmy, to zobaczyliśmy
w mieście
Pana Zastępów,
w mieście
naszego Boga.
Bóg je
umacnia na wieki.
Refren: Tyś wielką chlubą naszego
narodu.
Rozważamy,
Boże, łaskawość Twoją
we wnętrzu
Twojej świątyni.
Jak imię
Twe, Boże, tak i chwała Twoja sięga po krańce ziemi.
Prawica Twoja
pełna jest sprawiedliwości.
Refren: Tyś wielką chlubą naszego
narodu.
Obejdźcie
Syjon dokoła,
policzcie
jego wieże,
by
powiedzieć przyszłym pokoleniom,
że Bóg jest
naszym Bogiem na wieki.
Refren: Tyś wielką chlubą naszego
narodu.
DRUGIE CZYTANIE (Ga 4, 4-7)
Bracia: Gdy
nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z Niewiasty,
zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, byśmy mogli
otrzymać przybrane synostwo. Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg zesłał do
serc naszych Ducha Syna swego, który woła: «Abba, Ojcze!» A zatem nie jesteś
już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem z woli Bożej.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 1, 28)
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Bądź
pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (J 2, 1-11)
W Kanie
Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to
wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa rzekła
do Niego: «Nie mają wina». Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja
sprawa, Niewiasto? Czy jeszcze nie nadeszła godzina moja?» Wtedy Matka Jego
powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie». Stało zaś tam
sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których
każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Jezus rzekł do sług: «Napełnijcie
stągwie wodą». I napełnili je aż po brzegi. Potem powiedział do nich:
«Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu». Ci więc zanieśli. Gdy
zaś starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – a nie wiedział,
skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana
młodego i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a
gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory». Taki
to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i
uwierzyli w Niego Jego uczniowie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz