ŚWIĘTO PRZEMIENIENIA PAŃSKIEGO
PIERWSZE CZYTANIE (Dn 7, 9-10. 13-14)
Patrzyłem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy Jego głowy jakby z czystej wełny. Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła z płonącego ognia. Strumień ognia się rozlewał i wypływał od Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy razy dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi. Patrzyłem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 97, 1-2. 5-6.
9)
Refren: Pan Bóg króluje ponad całą
ziemią.
Pan króluje,
wesel się, ziemio,
radujcie
się, liczne wyspy!
Obłok i
ciemność wokół Niego,
prawo i sprawiedliwość
podstawą Jego tronu.
Refren: Pan Bóg króluje ponad całą
ziemią.
Góry jak
wosk topnieją przed obliczem Pana,
przed
obliczem Władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość
rozgłaszają niebiosa,
i wszystkie ludy
widzą Jego chwałę.
Refren: Pan Bóg króluje ponad całą
ziemią.
Ponad całą
ziemię
Ty jesteś
wywyższony
i
nieskończenie wyższy
od
wszystkich bogów.
Refren: Pan Bóg króluje ponad całą
ziemią.
DRUGIE CZYTANIE (2 P 1, 16-19)
Najmilsi:
Nie za wymyślonymi mitami postępowaliśmy wtedy, gdy daliśmy wam poznać moc i
przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa, ale jako naoczni świadkowie Jego
wielkości. Otrzymał bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy taki oto głos Go
doszedł od wspaniałego Majestatu: «To jest mój Syn umiłowany, w którym sobie upodobałem».
I słyszeliśmy, jak ten głos doszedł z nieba, kiedy z Nim razem byliśmy na górze
świętej. Mamy jednak mocniejszą, prorocką mowę, i dobrze zrobicie, jeżeli
będziecie przy niej trwali jak przy lampie, która świeci w ciemnym miejscu, aż
dzień zaświta, a gwiazda poranna wzejdzie w waszych sercach.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 17, 5c)
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
To jest mój
Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (Mt 17, 1-9)
Jezus wziął
z sobą Piotra, Jakuba oraz brata jego, Jana, i zaprowadził ich na górę wysoką,
osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce,
odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto ukazali się im Mojżesz i
Eliasz, rozmawiający z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu
jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla
Mojżesza i jeden dla Eliasza». Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany
osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym
mam upodobanie, Jego słuchajcie!» Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i
bardzo się zlękli. A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie,
nie lękajcie się!» Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego
Jezusa. A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im, mówiąc: «Nie opowiadajcie
nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz