PIERWSZE CZYTANIE (Pwt 34, 1-12)
Ze stepów Moabu Mojżesz wszedł na górę Nebo, na szczyt Pisga, naprzeciw Jerycha. Pan zaś pokazał mu całą ziemię Gilead aż po Dan, całą – Neftalego, ziemię Efraima i Manassesa, całą krainę Judy aż po Morze Zachodnie, Negeb, okolicę doliny koło Jerycha, miasta palm, aż do Soaru. Rzekł Pan do niego: «Oto kraj, który poprzysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi tymi słowami: Dam go twemu potomstwu. Pozwoliłem ci zobaczyć go własnymi oczami, lecz tam nie wejdziesz». Tam, w krainie Moabu, według postanowienia Pana, umarł Mojżesz, sługa Pański. I pochowano go w dolinie krainy Moabu naprzeciw Bet-Peor, a nikt nie zna jego grobu aż po dziś dzień. W chwili śmierci miał Mojżesz sto dwadzieścia lat, a wzrok jego nie był przyćmiony i siły go nie opuściły. Izraelici opłakiwali Mojżesza na stepach Moabu przez trzydzieści dni. Potem skończyły się dni żałoby po Mojżeszu. Jozue, syn Nuna, pełen był ducha mądrości, gdyż Mojżesz położył na niego ręce. Izraelici słuchali go i czynili, jak im Pan rozkazał przez Mojżesza. Nie powstał więcej w Izraelu prorok podobny do Mojżesza, który by poznał Pana twarzą w twarz, ani równy we wszystkich znakach i cudach, które polecił mu Pan czynić w ziemi egipskiej wobec faraona, wszystkich sług jego i całego jego kraju; ani równy mocą ręki i całą wielką grozą, jaką wywołał Mojżesz na oczach całego Izraela.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 66 (65),
1b-3a. 5 i 8. 16-17)
Refren: Błogosławiony Bóg, co daje
życie.
Z radością sławcie
Boga, wszystkie ziemie,
opiewajcie
chwałę Jego imienia,
cześć Mu
wspaniałą oddajcie.
Powiedzcie
Bogu: «Jak zadziwiające są Twe dzieła!»
Refren: Błogosławiony Bóg, co daje
życie.
Przyjdźcie i
patrzcie na dzieła Boga,
zadziwiających
rzeczy dokonał wśród ludzi!
Błogosławcie,
ludy, naszemu Bogu
i
rozgłaszajcie Jego chwałę.
Refren: Błogosławiony Bóg, co daje
życie.
Przyjdźcie i
słuchajcie mnie wszyscy, którzy boicie się Boga,
opowiem, co
uczynił mej duszy.
Do Niego
wołałem moimi ustami,
chwaliłem Go
moim językiem.
Refren: Błogosławiony Bóg, co daje
życie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Kor 5,
19)
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
W Chrystusie
Bóg pojednał świat z sobą, nam zaś przekazał słowo jednania.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (Mt 18, 15-20)
Jezus
powiedział do swoich uczniów: «Gdy brat twój zgrzeszy przeciw tobie, idź i
upomnij go w cztery oczy. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata. Jeśli zaś
nie usłucha, weź z sobą jeszcze jednego albo dwóch, żeby na słowie dwóch albo
trzech świadków oparła się cała sprawa. Jeśli i tych nie usłucha, donieś
Kościołowi. A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i
celnik. Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie
związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie. Dalej,
zaprawdę, powiadam wam: Jeśli dwóch z was na ziemi zgodnie o coś prosić będzie,
to wszystko otrzymają od mojego Ojca, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj
albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz