PIERWSZE CZYTANIE (Sdz 9, 6-15)
Wszyscy możni miasta Sychem oraz cały gród Millo zgromadzili się i przyszedłszy pod dąb, gdzie stała stela w Sychem, ogłosili Abimeleka królem. Doniesiono o tym Jotamowi, który poszedłszy, stanął na szczycie góry Garizim, a podniósłszy głos, tak do nich wołał: «Posłuchajcie mnie, możni Sychem, a Bóg usłyszy was także. Zebrały się drzewa, aby namaścić króla nad sobą. Rzekły do oliwki: Króluj nad nami! Odpowiedziała im oliwka: Czyż mam się wyrzec mojej oliwy, która służy czci bogów i ludzi, aby pójść i kołysać się ponad drzewami? Z kolei zwróciły się drzewa do figowca: Chodź ty i króluj nad nami! Odpowiedział im figowiec: Czyż mam się wyrzec mojej słodyczy i wybornego mego owocu, aby pójść i kołysać się ponad drzewami? Następnie rzekły drzewa do krzewu winnego: Chodź ty i króluj nad nami! Krzew winny im odpowiedział: Czyż mam się wyrzec mojego soku rozweselającego bogów i ludzi, aby pójść i kołysać się ponad drzewami? Wówczas rzekły wszystkie drzewa do krzewu cierniowego: Chodź ty i króluj nad nami! Odpowiedział krzew cierniowy drzewom: Jeśli naprawdę chcecie mnie namaścić na króla, chodźcie i odpoczywajcie w moim cieniu! A jeśli nie, niech ogień wyjdzie z krzewu cierniowego i spali cedry libańskie».
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 21 (20), 2-3.
4-5. 6-7)
Refren: Król się weseli z Twej
potęgi, Panie.
Panie, król
się weseli z Twojej potęgi
i z Twej
pomocy tak bardzo się cieszy.
Spełniłeś
pragnienie jego serca
i nie
odmówiłeś błaganiom warg jego.
Refren: Król się weseli z Twej
potęgi, Panie.
Pomyślne
błogosławieństwo wcześniej zesłałeś na niego,
szczerozłotą
koronę włożyłeś mu na głowę.
Prosił
Ciebie o życie,
Ty go
obdarzyłeś długimi dniami na wieki i na zawsze.
Refren: Król się weseli z Twej
potęgi, Panie.
Wielka jest
jego chwała dzięki Twej pomocy,
ozdobiłeś go
dostojeństwem i blaskiem.
Gdyż błogosławieństwem uczyniłeś go na wieki,
napełniłeś
go radością Twojej obecności.
Refren: Król się weseli z Twej
potęgi, Panie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Hbr 4,
12)
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Żywe jest
słowo Boże i skuteczne, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (Mt 20, 1-16)
Jezus
opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść: «Królestwo niebieskie
podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć
robotników do swej winnicy. Umówił się z robotnikami o denara za dzień i posłał
ich do winnicy. Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących
na rynku bezczynnie, i rzekł do nich: „Idźcie i wy do mojej winnicy, a co
będzie słuszne, dam wam”. Oni poszli. Wyszedłszy ponownie około godziny szóstej
i dziewiątej, tak samo uczynił. Gdy wyszedł około godziny jedenastej, spotkał
innych stojących i zapytał ich: „Czemu tu stoicie cały dzień bezczynnie?”
Odpowiedzieli mu: „Bo nas nikt nie najął”. Rzekł im: „Idźcie i wy do winnicy”. A
gdy nadszedł wieczór, rzekł właściciel winnicy do swego rządcy: „Zwołaj
robotników i wypłać im należność, począwszy od ostatnich aż do pierwszych”.
Przyszli najęci około jedenastej godziny i otrzymali po denarze. Gdy więc
przyszli pierwsi, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze. Wziąwszy
go, szemrali przeciw gospodarzowi, mówiąc: „Ci ostatni jedną godzinę pracowali,
a zrównałeś ich z nami, którzy znosiliśmy ciężar dnia i spiekotę”. Na to
odrzekł jednemu z nich: „Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czyż nie o denara
umówiłeś się ze mną? Weź, co twoje, i odejdź. Chcę też i temu ostatniemu dać
tak samo jak tobie. Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę? Czy na to złym
okiem patrzysz, że ja jestem dobry?” Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi
ostatnimi».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz