17 lipca 2023

PIERWSZE CZYTANIE (Wj 1, 8-14. 22)

Rządy w Egipcie objął nowy król, który nie znał Józefa. I rzekł do swego ludu: «Oto lud Izraelitów jest liczniejszy i potężniejszy od nas. Roztropnie przeciw niemu wystąpmy, ażeby się przestał rozmnażać. W przypadku bowiem wojny mógłby się połączyć z naszymi wrogami i walczyć przeciw nam, aby wyjść z tego kraju». Ustanowiono nad nim przełożonych robót przymusowych, aby go uciskali ciężkimi pracami. Budowano wówczas dla faraona miasta na składy: Pitom i Ramses. Ale im bardziej go uciskano, tym bardziej się rozmnażał i rozrastał, co jeszcze potęgowało wstręt do Izraelitów. Egipcjanie bezwzględnie zmuszali synów Izraela do ciężkich prac i uprzykrzali im życie uciążliwą pracą przy glinie i cegle oraz różnymi pracami w polu. Do tych wszystkich prac przymuszano ich bezwzględnie. Faraon wydał wtedy rozkaz całemu swojemu ludowi: «Wszystkich nowo narodzonych chłopców wyrzucajcie do rzeki, a każdą dziewczynkę pozostawiajcie przy życiu».

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 124 (123), 1b-3. 4-6. 7-8)

Refren: Naszą pomocą jest Zbawiciel świata.

Gdyby Pan nie był po naszej stronie, przyznaj, Izraelu,

gdyby Pan nie był po naszej stronie, gdy ludzie przeciw nam powstali,

wtedy żywcem by nas pochłonęli,

kiedy gniew ich przeciw nam zapłonął.

Refren: Naszą pomocą jest Zbawiciel świata.

Wówczas zatopiłaby nas woda, potok by popłynął nad nami,

wówczas potoczyłyby się nad nami wezbrane wody.

Błogosławiony Pan, który nas nie wydał

na pastwę ich zębom.

Refren: Naszą pomocą jest Zbawiciel świata.

Dusza nasza jak ptak się wyrwała z sideł ptaszników,

sidło się podarło i zostaliśmy uwolnieni.

Nasza pomoc w imieniu Pana,

który stworzył niebo i ziemię.

Refren: Naszą pomocą jest Zbawiciel świata.

 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 5, 10)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

EWANGELIA (Mt 10, 34 – 11, 1)

Jezus powiedział do swoich apostołów: «Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem, córkę z matką, synową z teściową; „i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy”. Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je.  Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto przyjmuje proroka jako proroka, nagrodę proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma. Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody». Gdy Jezus skończył dawać te wskazania dwunastu swoim uczniom, odszedł stamtąd, aby nauczać i głosić Ewangelię w ich miastach.