PIERWSZE CZYTANIE (PnP 8, 6-7)
Połóż mnie jak pieczęć na twoim sercu, jak pieczęć na twoim ramieniu, bo jak śmierć potężna jest miłość, a zazdrość jej nieprzejednana jak Szeol, żar jej to żar ognia, uderzenie boskiego gromu. Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości, nie zatopią jej rzeki. Jeśliby kto oddał za miłość całe bogactwo swego domu, z pewnością nim pogardzą.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 63, 2. 3-4.
5-6. 8-9)
Refren: Ciebie, mój Boże, pragnie
moja dusza.
Boże mój,
Boże, szukam Ciebie
i pragnie
Ciebie moja dusza.
Ciało moje
tęskni za Tobą
jak zeschła
ziemia łaknąca wody.
Refren: Ciebie, mój Boże, pragnie
moja dusza.
Oto wpatruję
się w Ciebie w świątyni,
by ujrzeć
Twą potęgę i chwałę.
Twoja łaska
jest cenniejsza od życia,
więc sławić
Cię będą moje wargi.
Refren: Ciebie, mój Boże, pragnie
moja dusza.
Będę Cię
wielbił przez całe me życie
i wzniosę
ręce w imię Twoje.
Moja dusza
syci się obficie,
a usta Cię
wielbią radosnymi wargami.
Refren: Ciebie, mój Boże, pragnie
moja dusza.
Bo stałeś
się dla mnie pomocą
i w cieniu
Twych skrzydeł wołam radośnie:
Do Ciebie
lgnie moja dusza,
prawica
Twoja mnie wspiera.
Refren: Ciebie, mój Boże, pragnie
moja dusza.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 20, 11)
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Maryjo, Ty
powiedz, coś w drodze widziała? Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.
Żywego już
Pana widziałam, grób pusty i świadków anielskich, i odzież, i chusty.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 20, 1. 11-18)
Pierwszego
dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena
udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Stała ona przed
grobem, płacząc. A kiedy tak płakała, nachyliła się do grobu i ujrzała dwóch
aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa – jednego w miejscu
głowy, drugiego w miejscu nóg. I rzekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?». Odpowiedziała
im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono». Gdy to powiedziała,
odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus. Rzekł
do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?». Ona zaś, sądząc, że
to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś,
powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go zabiorę». Jezus rzekł do niej:
«Mario!». A ona, obróciwszy się, powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni»,
to znaczy: Mój Nauczycielu! Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze
bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im:
„Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego”». Poszła
Maria Magdalena, oznajmiając uczniom: «Widziałam Pana» i co jej powiedział.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz