PIERWSZE CZYTANIE (2 Krl 4, 8-12a. 14-16a)
Pewnego dnia Elizeusz przechodził przez Szunem. Była tam kobieta bogata, która zawsze nakłaniała go do spożycia posiłku. Ilekroć więc przechodził, udawał się tam, by spożyć posiłek. Powiedziała ona do swego męża: «Oto jestem przekonana, że świętym mężem Bożym jest ten, który ciągle do nas przychodzi. Przygotujmy mały pokój na górze, obmurowany, i wstawmy tam dla niego łóżko, stół, krzesło i lampę. Kiedy przyjdzie do nas, to tam się uda». Gdy więc pewnego dnia Elizeusz tam przyszedł, udał się na górę i tam ułożył się do snu. I powiedział do Gechaziego, swojego sługi: «Co można uczynić dla tej kobiety?» Odpowiedział Gechazi: «Niestety, ona nie ma syna, a mąż jej jest stary». Rzekł więc: «Zawołaj ją!» Zawołał ją i stanęła przed wejściem. I powiedział: «O tej porze za rok będziesz pieściła syna».
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 89 (88), 2-3.
16-17. 18-19)
Refren: Na wieki będę sławił łaski
Pana.
O łaskach
Pana będę śpiewał na wieki,
Twą wierność
będę głosił moimi ustami przez wszystkie pokolenia.
Albowiem
powiedziałeś: «Na wieki ugruntowana jest łaska»,
utrwaliłeś
swą wierność w niebiosach.
Refren: Na wieki będę sławił łaski
Pana.
Błogosławiony
lud, który umie się cieszyć
i chodzi,
Panie, w blasku Twojej obecności.
Cieszą się
zawsze Twym imieniem,
Twoja
sprawiedliwość ich wywyższa.
Refren: Na wieki będę sławił łaski
Pana.
Bo Ty jesteś
blaskiem ich potęgi,
a
przychylność Twoja dodaje nam mocy.
Bo do Pana
należy nasza tarcza,
a król nasz
do Świętego Izraela.
Refren: Na wieki będę sławił łaski
Pana.
DRUGIE CZYTANIE (Rz 6, 3-4. 8-11)
Bracia: My
wszyscy, którzy otrzymaliśmy chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy
zanurzeni w Jego śmierć. Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć
zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my postępowali w nowym życiu
– jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca. Otóż, jeżeli umarliśmy
razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy, wiedząc, że
Chrystus, powstawszy z martwych, już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma
już władzy. Bo to, że umarł, umarł dla grzechu tylko raz, a że żyje, żyje dla
Boga. Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w
Chrystusie Jezusie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 1 P 2, 9)
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Jesteście
królewskim kapłaństwem, świętym narodem. Ogłaszajcie dzieła potęgi Tego, który
was wezwał do swojego przedziwnego światła.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (Mt 10, 37-42)
Jezus
powiedział do swoich apostołów: «Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie,
nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest
Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie
godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego
powodu, znajdzie je. Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje,
przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto przyjmuje proroka jako proroka, nagrodę
proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego jako sprawiedliwego, nagrodę
sprawiedliwego otrzyma. Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych
najmniejszych, dlatego że jest uczniem, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci
swojej nagrody».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz