ŚWIĘTO ŚW. JAKUBA APOSTOŁA
PIERWSZE CZYTANIE (2 Kor 4, 7-15)
Bracia: Przechowujemy skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas. Zewsząd cierpienia znosimy, lecz nie poddajemy się zwątpieniu; żyjemy w niedostatku, lecz nie rozpaczamy; znosimy prześladowania, lecz nie czujemy się osamotnieni, obalają nas na ziemię, lecz nie giniemy. Nosimy nieustannie w ciele naszym konanie Jezusa, aby życie Jezusa objawiało się w naszym ciele. Ciągle bowiem my, którzy żyjemy, jesteśmy wydawani na śmierć z powodu Jezusa, aby życie Jezusa objawiało się w naszym śmiertelnym ciele. Tak więc działa w nas śmierć, podczas gdy w was – życie. A że mamy tego samego ducha wiary, według którego napisano: «Uwierzyłem, dlatego przemówiłem», my także wierzymy i dlatego mówimy, przekonani, że Ten, który wskrzesił Jezusa, z Jezusem przywróci życie także nam i stawi nas przed sobą razem z wami. Wszystko to bowiem dla was, ażeby łaska, obfitująca we wdzięczność wielu, pomnażała się Bogu na chwałę.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 126 (125),
1b-2b. 2c-3. 4-5. 6)
Refren: Kto we łzach sieje, żąć
będzie w radości.
Gdy Pan
odmienił los Syjonu,
wydawało się
nam, że śnimy.
Usta nasze
były pełne śmiechu,
a język
śpiewał z radości.
Refren: Kto we łzach sieje, żąć
będzie w radości.
Mówiono
wtedy między narodami:
«Wielkie
rzeczy im Pan uczynił».
Pan uczynił
nam wielkie rzeczy
i radość nas
ogarnęła.
Refren: Kto we łzach sieje, żąć
będzie w radości.
Odmień znowu
nasz los, o Panie,
jak
odmieniasz strumienie na Południu.
Ci, którzy
we łzach sieją,
żąć będą w
radości.
Refren: Kto we łzach sieje, żąć
będzie w radości.
Idą i
płaczą,
niosąc
ziarno na zasiew,
lecz powrócą
z radością,
niosąc swoje
snopy.
Refren: Kto we łzach sieje, żąć
będzie w radości.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 15, 16)
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Nie wy Mnie
wybraliście, ale Ja was wybrałem, abyście szli i owoc przynosili.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (Mt 20, 20-28)
Matka synów
Zebedeusza podeszła do Jezusa ze swoimi synami i oddawszy Mu pokłon, o coś Go
prosiła. On ją zapytał: «Czego pragniesz?» Rzekła Mu: «Powiedz, żeby ci dwaj
moi synowie zasiedli w Twoim królestwie jeden po prawej, a drugi po lewej Twej
stronie». Odpowiadając zaś, Jezus rzekł: «Nie wiecie, o co prosicie. Czy
możecie pić kielich, który Ja mam pić?» Odpowiedzieli Mu: «Możemy». On rzekł do nich: «Kielich mój wprawdzie pić
będziecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej i
lewej, ale dostanie się ono tym, dla których mój Ojciec je przygotował». Gdy
usłyszało to dziesięciu pozostałych, oburzyli się na tych dwóch braci. Lecz
Jezus przywołał ich do siebie i rzekł: «Wiecie, że władcy narodów uciskają je,
a wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie u was. Lecz kto by między
wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być
pierwszy między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, tak jak Syn Człowieczy,
który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie jako
okup za wielu».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz