PIERWSZE CZYTANIE (1 Krl 3, 5. 7-12)
W Gibeonie Pan ukazał się Salomonowi w nocy, we śnie. Wtedy Bóg rzekł: «Proś o to, co mam ci dać». A Salomon odrzekł: «O Panie, Boże mój, Ty ustanowiłeś królem Twego sługę w miejsce Dawida, mego ojca, a ja jestem bardzo młody i nie umiem rządzić. Ponadto Twój sługa jest pośród Twego ludu, który wybrałeś, ludu mnogiego, którego nie da się zliczyć ani też spisać z powodu jego mnóstwa. Racz więc dać Twemu słudze serce rozumne do sądzenia Twego ludu i rozróżniania dobra od zła, bo któż zdoła sądzić ten lud Twój tak liczny?» Spodobało się Panu, że właśnie o to Salomon poprosił. Bóg więc mu powiedział: «Ponieważ poprosiłeś o to, a nie poprosiłeś dla siebie o długie życie ani też o bogactwa, i nie poprosiłeś o zgubę twoich nieprzyjaciół, ale prosiłeś dla siebie o umiejętność rozstrzygania spraw sądowych, oto spełniam twoje pragnienie i daję ci serce mądre i pojętne, takie, że podobnego tobie przed tobą nie było i po tobie nie będzie».
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 119 (118), 57
i 72. 76-77. 127-128. 129-130)
Refren: Jakże miłuję Prawo Twoje, Panie.
Pan jest
moim działem,
przyrzekłem
zachować słowa Twoje.
Prawo ust
Twoich jest dla mnie lepsze
niż tysiące
sztuk złota i srebra.
Refren: Jakże miłuję Prawo Twoje,
Panie.
Niech Twoja
łaska będzie mi pociechą
zgodnie z
obietnicą daną Twemu słudze.
Niech Twa litość
mnie ogarnie, a żyć będę,
bo Twoje
Prawo jest moją rozkoszą.
Refren: Jakże miłuję Prawo Twoje,
Panie.
Przeto więcej
miłuję Twoje przykazania
niż złoto,
niż złoto najczystsze.
Dlatego
uważam za słuszne wszystkie Twe postanowienia
i nienawidzę
wszelkiej drogi fałszu.
Refren: Jakże miłuję Prawo Twoje,
Panie.
Twoje napomnienia,
Panie, są przedziwne,
dlatego
przestrzega ich moja dusza.
Poznanie
Twoich słów oświeca
i naucza
niedoświadczonych.
Refren: Jakże miłuję Prawo Twoje,
Panie.
DRUGIE CZYTANIE (Rz 8, 28-30)
Bracia: Wiemy,
że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z
tymi, którzy są powołani według Jego zamysłu. Albowiem tych, których przedtem
poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby
On był Pierworodnym między wielu braćmi. Tych zaś, których przeznaczył, tych
też powołał, a których powołał – tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił
– tych też obdarzył chwałą.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 11,
25)
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Wysławiam
Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (Mt 13, 44-52)
Jezus
opowiedział tłumom taką przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do
skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany
poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę. Dalej, podobne jest
królestwo niebieskie do kupca poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną
drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją». «Dalej,
podobne jest królestwo niebieskie do sieci, zarzuconej w morze i zagarniającej
ryby wszelkiego rodzaju. Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy,
dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. Tak będzie przy końcu świata: wyjdą
aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą ich w piec rozpalony;
tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Zrozumieliście to wszystko?» Odpowiedzieli
Mu: «Tak». A On rzekł do nich: «Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się
uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego
skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz