PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 19, 15-29)
Gdy zaczynało świtać, aniołowie przynaglali Lota, mówiąc: «Wstań, weź żonę i córki, które są przy tobie, abyś nie zginął z winy tego miasta». Kiedy zaś on zwlekał, mężowie ci chwycili go, jego żonę i dwie córki za ręce – Pan bowiem litował się nad nimi – i wyciągnęli ich, i wyprowadzili poza miasto. A gdy ich już wyprowadzili z miasta, rzekł jeden z nich: «Uchodź, abyś ocalił swe życie. Nie oglądaj się za siebie i nie zatrzymuj się nigdzie w tej okolicy, ale szukaj schronienia w górach, bo inaczej zginiesz!». Ale Lot rzekł do nich: «Nie, panie mój! Jeśli darzysz twego sługę życzliwością, uczyń większą łaskę niż ta, którą mi wyświadczyłeś, ratując mi życie: bo ja nie mogę szukać schronienia w górach, aby tam nie dosięgło mnie nieszczęście i abym nie zginął. Oto jest tu w pobliżu miasto, do którego mógłbym uciec. A choć jest ono małe, w nim znajdę schronienie. Czyż nie jest ono małe? Ja zaś będę mógł ocalić życie». Odpowiedział mu: «Przychylam się i do tej twojej prośby; nie zniszczę więc miasta, o którym mówisz. Szybko zatem schroń się w nim, bo nie mogę dokonać zniszczenia, dopóki tam nie wejdziesz». Dlatego dano temu miastu nazwę Soar. Słońce wzeszło już nad ziemią, gdy Lot przybył do Soaru. A wtedy Pan spuścił na Sodomę i Gomorę deszcz siarki i ognia pochodzący od Pana z nieba. I tak zniszczył te miasta oraz całą okolicę wraz ze wszystkimi mieszkańcami miast, a także roślinność. Żona Lota, która szła za nim, obejrzała się i stała się słupem soli. Abraham, wstawszy rano, udał się na to miejsce, na którym przedtem stał przed Panem. I gdy spojrzał w stronę Sodomy i Gomory i na cały obszar dokoła, zobaczył unoszący się nad ziemią gęsty dym, jak gdyby z pieca, w którym topią metal. Tak więc Bóg, niszcząc okoliczne miasta, wspomniał o Abrahamie i ocalił Lota od zagłady, jakiej uległy te miasta, w których Lot przedtem mieszkał.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 26, 2-3. 9-10.
11-12)
Refren: Twoją łaskawość zawsze mam w
pamięci.
Doświadcz
mnie, Panie, wystaw mnie na próbę,
zbadaj me
sumienie i serce.
Bo przed moimi
oczyma łaskawość Twa stoi
i postępuję
w Twojej prawdzie.
Refren: Twoją łaskawość zawsze mam w
pamięci.
Nie zabieraj
z grzesznymi mej duszy,
a życia
mojego z mężami krwawymi.
W ich ręku
zbrodnia,
a ich prawica
pełna jest przekupstwa.
Refren: Twoją łaskawość zawsze mam w
pamięci.
Ja zaś
kroczę w mojej niewinności,
wyzwól mnie
i zmiłuj się nade mną.
Na równej
drodze stoi moja stopa,
na zgromadzeniach
błogosławię Pana.
Refren: Twoją łaskawość zawsze mam w
pamięci.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ps 130
(129), 5)
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Pokładam
nadzieję w Panu, ufam Jego słowu.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (Mt 8, 23-27)
Gdy Jezus
wszedł do łodzi, poszli za Nim Jego uczniowie. A oto zerwała się wielka burza
na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. Wtedy przystąpili do Niego
i obudzili Go, mówiąc: «Panie, ratuj, giniemy!». A On im rzekł: «Czemu
bojaźliwi jesteście, ludzie małej wiary?». Potem powstawszy, zgromił wichry i
jezioro, i nastała głęboka cisza. A ludzie pytali zdumieni: «Kimże On jest, że
nawet wichry i jezioro są Mu posłuszne?».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz