ŚWIĘTO NAWIEDZENIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
PIERWSZE CZYTANIE (So 3, 14-17)
Wyśpiewuj, Córo Syjońska! Podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca, Córo Jeruzalem! Oddalił Pan wyroki na ciebie, usunął twego nieprzyjaciela; Król Izraela, Pan, jest pośród ciebie, nie będziesz już bała się złego. Owego dnia powiedzą Jerozolimie: «Nie bój się, Syjonie! Niech nie słabną twe ręce!». Pan, twój Bóg, jest pośród ciebie, Mocarz, który zbawia, uniesie się weselem nad tobą, odnowi cię swoją miłością, wzniesie okrzyk radości.
PSALM RESPONSORYJNY (Iz 12, 2-3. 4bcde. 5-6)
Refren: Wielki wśród ciebie Święty Izraela.
Oto Bóg jest moim zbawieniem!
Jemu zaufam i bać się nie będę.
Pan jest moją pieśnią i mocą,
i On stał się moim zbawieniem.
Refren: Wielki wśród ciebie Święty Izraela.
Wy zaś z weselem czerpać będziecie
wodę
ze zdrojów zbawienia.
Chwalcie Pana, wzywajcie Jego imienia,
Ukażcie narodom Jego dzieła,
przypominajcie, że Jego imię jest
chwalebne.
Refren: Wielki wśród ciebie Święty Izraela.
Śpiewajcie Panu, bo czynów wspaniałych
dokonał!
I cała ziemia niech o tym się dowie.
Wznoś okrzyki i wołaj radośnie,
mieszkanko Syjonu,
bo wielki jest wśród ciebie Święty
Izraela.
Refren: Wielki wśród ciebie Święty Izraela.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 1, 45)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Błogosławiona jesteś, Panno Maryjo, która
uwierzyłaś, że spełnią się słowa powiedziane Tobie od Pana.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 1, 39-56)
W tym czasie Maryja wybrała się i
poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu
Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi,
poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała
ona okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i
błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana
przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich
uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś,
któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana».
Wtedy rzekła Maryja:
«Wielbi dusza moja Pana
i raduje się duch mój w Bogu,
Zbawicielu moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej
Służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia,
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi
Wszechmocny,
a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na
pokolenie
nad tymi, którzy się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami
serc swoich.
Strącił władców z tronu,
a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami,
a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
Jak obiecał naszym ojcom,
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki».
Maryja pozostała u Elżbiety około
trzech miesięcy; potem wróciła do domu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz